- köpük
- 1.is. Yırğalanan, hərəkət edən maye və ya yarımmaye kütlə üzərində əmələ gələn içərisi hava, ya da qazla dolu girdə qabarcıqlar yığını. Suyun köpüyü. Dəniz köpüyü. – Köpüklərlə üzə-üzə; Dalğalara qarışdım; Martılarla yarışdım. A. Ş.. Çaylardakı ağ köpük; Yanında bir boz çöpük. Ə. C.. // Süd və s. mayelər qaynadıqda üzərlərində əmələ gələn qabarcıqlar. Südün köpüyü. // Sabun və bəzi yuyucu maddələrin suda həll olmasından hasil olan ağrəngli qabarcıqlar. Sabun köpüyü. // Ət və s. suda qaynadıqda üzərinə yığılan tullantı hissə; kəf. Xörəyin köpüyünü yığmaq. Bozbaş köpük eləyib. – Salmanova mürəbbənin köpüyünü alırdı. Ə. Ə..◊ Köpük kimi – qiymətsiz, əhəmiyyətsiz şey haqqında.2.dan. bax qəpik. <Səməndər Nərgizə:> Amma bazara çıxartsan köpük qiyməti yoxdur. B. Bayramov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.